***

Rozwijam własny, przekorny

futuryzm: włożysz mi nuż
do uha? (wejdzie jak kosełką). Chcę chwytać po

ranne dźwięki przekłutym

bębenkiem (w którym – jak spojrzeć – kłębi

się (pod)szew(ka), zwłaszcza ta

natalna). Podobno doszłam już wtedy do (gra)nic

języka i zapomniałam

zapamiętać ich OB-rys

zaumny. Ponoć to

słowa na wolności najprędzej

niewolą, spiralą i UFObią

obejmą nas w pas.